OTWOCKI PORTAL ROWEROWY

...zatem spiesz się i pisz nowe:P
POCZEKAMY!!!

Nie tak łatwo, wszystko pisałem na wyjazdach do lasów

Poza tym one raczej nie pasują dla szerokiego grona odbiorców.

Hunter wrote:

...zatem spiesz się i pisz nowe:P
POCZEKAMY!!!

Nie tak łatwo, wszystko pisałem na wyjazdach do lasów

Poza tym one raczej nie pasują dla szerokiego grona odbiorców.

a co? tych lasów już nie ma:D

nie pasują?
to znaczy są za krótkie,czy za długie:D

żartowałam oczywiście!!!

hmm,zapewne napełnione romantyką i sennymi marzeniami...jeśli tak to pieknie,a ja myślałam ,ze romantyków zmył deszcz,na ostatniej Masie K....A TU PROSZE
M.

Mnie niestety od dawna na masach nie ma, jednak mam plan zawitac na marcową, wolne mam i tylko żeby pogoda dopisała i rower

Niee, tematyka nie pasuje do szerokiego grona

Hunter wrote:Mnie niestety od dawna na masach nie ma, jednak mam plan zawitac na marcową, wolne mam i tylko żeby pogoda dopisała i rower

Niee, tematyka nie pasuje do szerokiego grona

"ułamej sekundy niech nie decyduje o Twoim patrzeniu na świat..."
no nie...musisz być na masie...
jesteś pozytywnie zakręcony,to się czuje...
może te wiersze wreszcie przeczytasz,nie mogą leżeć tak długo w szufladzie...
nie pozwól, by zjadły je mole...))
M.

UWIELBIAM trawę i stajnie, i latarnie, i
małe "główne uliczki" puste przez całą noc*



Na włóczęgę już wyruszyć przyszła pora

Las nas goni śpiewem ptaków, szumem drzew

I wołają nas już pola i jeziora

Zeszłoroczny nasz wesoły pomnąc śpiew

Ludzie maja swoje sprawy, ludzie lubią się bogacić

Pełne brzuchy mają, chcą mieć pełen trzos

A ja gonię, a ja gonię swe marzenia

Szczęścia szukam gdzie kaczeńce I gdzie wrzos

Tym co iść nie lubią mówię do widzenia

Za dni kilka może znów powrócę tu

Idę w świat by tam dogonić swe marzenia

Aby spełnić kilka swoich złotych snów



Precz mi troski, precz przykrości, słońce świeć

Idę gonić, idę gonić swe marzenia

I spokoju szukać pośród starych drzew

Tak to proste, ze i gadać szkoda czasu

Lepiej plecak wziąć i iść przed siebie wprost

Szukać wiatru i zapachu szukać lasu

Jak najdalej zadymionych wielkich miast

Zrozum bracie, tak to trzeba

Łóżkiem trawa, dachem drzewa

Z wiatrem biegać i z ptakami śpiewać w głos

Trzeba gonić, trzeba gonić swe marzenia

A nie czekać ile trosk przyniesie Los...


NIE PRZESADZIC JEDYNIE JAK TEN NA DRZEWIE...,:D




Jaka wiotka, matowa kobieta!
Jak nas mało na świecie! Jak mało!
I jakimi perfumami zawiało!
I jaki poeta!...
KTO WIE??????????????????????????????

Heh, jestem jaki jestem, kręci mnie wiele rzeczy
Fakt faktem, zajrzałem do szafki i się odnalazły z bodajże jakichś 2-3 lat wstecz. Niemniej ten fragment nie jest wysokich lotów, nigdy nie pisałem dla kogoś, i ta świadomosc pozwalała mi zawsze na pewnego rodzaju niedociągnięcia. Ten fragment został poddany kosmetycznej edycji i należy do tych lżejszych



Szukając w labiryncie bezradności
błądzę przez niejasności życia
cicho marząc o chwili wolności
jestem w błędnym kole pośród ludzi.
Patrząc na wszechobecną pychę, zuchwalosc
żygam ich problemami,
dławię przyziemnością,
zakrztuszam materializmem.
Dlaczego tak niewielu myśli i czuje,
nie należy do tej bezkształtnej masy?
Każdy ślepy, lecz każdy wymaga
i stawia warunki.
Jam ślepym też, chociaż się staram,
może kiedyś się uda.

Ten mały fragment wiele mówi o moim ówczesnym nastawieniu do świata, wtedy zaczynałem się masowac z innymi

Jeszcze małe, stare życiowe motto:
niszcząc ustanowione dogmaty
podążam labiryntem
życiem zwanym.

hmm Zdjecia mogła byś dawać deko większe

Hunter wrote:Heh, jestem jaki jestem, kręci mnie wiele rzeczy
Fakt faktem, zajrzałem do szafki i się odnalazły z bodajże jakichś 2-3 lat wstecz. Niemniej ten fragment nie jest wysokich lotów, nigdy nie pisałem dla kogoś, i ta świadomosc pozwalała mi zawsze na pewnego rodzaju niedociągnięcia. Ten fragment został poddany kosmetycznej edycji i należy do tych lżejszych



Szukając w labiryncie bezradności
błądzę przez niejasności życia
cicho marząc o chwili wolności
jestem w błędnym kole pośród ludzi.
Patrząc na wszechobecną pychę, zuchwalosc
żygam ich problemami,
dławię przyziemnością,
zakrztuszam materializmem.
Dlaczego tak niewielu myśli i czuje,
nie należy do tej bezkształtnej masy?
Każdy ślepy, lecz każdy wymaga
i stawia warunki.
Jam ślepym też, chociaż się staram,
może kiedyś się uda.

Ten mały fragment wiele mówi o moim ówczesnym nastawieniu do świata, wtedy zaczynałem się masowac z innymi

Jeszcze małe, stare życiowe motto:
niszcząc ustanowione dogmaty
podążam labiryntem
życiem zwanym.

...Jednym słowem Twoim domem jest labirynt,a Ty sam cały zbudowany jesteś z ran...

Życie To Nie Teatr
Stachura Edward


Życie to jest teatr -- mówisz, ciągle opowiadasz.

Życie to jest tylko kolorowa maskarada.

Wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra.

Przy otwartych i zamkniętych drzwiach -- to jest gra.



Życie to nie teatr -- ja ci na to odpowiadam.

Życie to nie tylko kolorowa maskarada.

Życie jest straszniejsze i piękniejsze jeszcze jest.

Wszystko przy nim blednie, blednie nawet sama śmierć.



Ty i ja -- teatry to są dwa, ty i ja.

Ty, ty prawdziwej nie uronisz łzy.

Ty najwyżej w górę wznosisz brwi

Nawet kiedy źle ci jest, to nie jest źle,

bo ty grasz.



Ja dusze na ramieniu wiecznie mam

Cały jestem zbudowany z ran

Lecz kaleka nie ja jestem tylko ty

Bo ty grasz.



Jutro bankiet u artystów. Ty się tam wybierasz.

Gości będzie dużo, nieodstępna tyraliera.

Flirt i alkohole, może tańce będą też.

Drzwi otwarte potem zamkną się, no i cześć.



Wpadnę tam na chwile, zanim spuchnie atmosfera.

Wódki dwie wypije, potem cicho się pozbieram.

Wyjdę na ulicę, przy fontannie zmoczę łeb.

Wyjdę na przestworza, przecudowny stworzę wiersz.



Ty i ja -- teatry to są dwa, ty i ja.

Ty, ty prawdziwej nie uronisz łzy.

Ty najwyżej w górę wznosisz brwi

Nawet kiedy źle Ci jest, to nie jest źle,

bo ty grasz.



Ja duszę na ramieniu wiecznie mam

Cały jestem zbudowany z ran

Lecz kaleką nie ja jestem tylko ty

Bo ty grasz...

ach...te młodzieńcze ideały ,każdy je kiedyś miał....a życie,no cóż, wszystko zweryfikuje....najlepiej gdyby było jak w tym aforyźmie,cudownej madrości,gdyby tak mozna było,ale zycie jak prawo nigdy nie działa wstecz...

"Życie byłoby nieskończenie szczęśliwsze, gdybyśmy mogli rozpocząć je w wieku lat osiemdziesięciu i stopniowo zbliżać się do osiemnastu..."
M.

spider wrote:hmm Zdjecia mogła byś dawać deko większe

"..od wypucowanych szyb istotniejszy jest widok za oknem..."

będzie czas na większe,nie chcę za wiele zaśmiecać serwerka,bo i tak już mi się oberwało od moderatora i jeszcze jednego dżentelmena...o nick-u jego przez grzeczność nie wspomnę...ale on i tak wie o kogo chodzi...
M.


"..od wypucowanych szyb istotniejszy jest widok za oknem..."
to zdjęcie zrobiłam przez brudną szybę autobusu,więc widok za oknem okazał sie istotniejszy...nieprawdaż???

a potem było zaćmienie...))
a potem spotkałam zaćmienie...(((

blue eyes wrote:
jednego dżentelmena...

Zostałem nazwany dżentelmenem jak miło

Oczywiscie nie jakies monstrualne... 640/480 starczy

spider wrote:Oczywiscie nie jakies monstrualne... 640/480 starczy

stary sory,ale to jest forum poetyckie,a nie fotograficzne,zatem wybacz...
za 2 dni będzie 2w1 obiecuję...
do miłego zatem
M.

karnaś wrote:

blue eyes wrote:
jednego dżentelmena...

Zostałem nazwany dżentelmenem jak miło

))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

Pozwoliłem sobie ocenzurować powyższą fotkę. Jakoś mi nie pasowały te widoki do poezji ;)

Dupa, dupa, dupa...
Dupa do mnie woła.
Wierszyk na dwa koła.

Precz z cenzurą

Precz, precz, precz...
Spider, zdejmij strech.
Koszule, spodnie
nosi się godnie.

chmiel wrote:Pozwoliłem sobie ocenzurować powyższą fotkę. Jakoś mi nie pasowały te widoki do poezji

Jasne "Panie moderator".Miała być czysta poezja,czyli nie życie,a już na pewno nie jego perfidia
dzięki za sprowadzenie na ziemię,bo życie to nie teatr i nie maskarada...

Zgłaszam postulat zainstalowania PLONKOWNICY.

Wybacz mi moje nieuctwo, ale co to jest?