|
MENU:
|
Aktualnie na stronie:
|
Ostatnia aktualizacja:
|
|
GALERIA: Bułgarski Pościkk. II Otwocki Alleycat. 11.09.2005:
©Tekst: Matildae, edi. Zdjęcia: Baska, Spider. Dodano: 17.09.2005.
Kilka słow od organizatora: Pierwszy raz wziałem sie za organizacje tego typu "imprezy" i przyznam, że mi się to spodobało. Ale po kolei: na poczatku trzeba było opracować trase przejazdu (a raczej rozmieszczenie punktów kontrolnych, bo każdy mógł wybrać trasę wedle uznania). Jesli chodzi o Otwock, to nie ma tu zbyt dużego pola do manewru (kwestia nie dublowania punktów z I Alleycata), ale da się to bez większych przeszkód zrobić. Mi opracowanie szkieletu trasy z zaznaczeniem punktów na mapie i objazdem zajęło około 2-3 godzin. Oczywiscie częsć punktów się w międzyczasie zmieniła, ale były to raczej drobne korekty. Do tego trzeba było wymyslić kilka sensownych zadań (czasami pomysły same przychodza do głowy podczas objazdu trasy), opracować wszystko na komputerze i zrobić trochę kopii. Wypadało jeszcze wymyslić jakas nazwę. Pierwszy smieszny pomysł, to "Bułgarski Poscikk" (nawiazanie do filmu, który kilka osób pewnie dobrze zna ;) ). Stad też pomysł na punkt z mikrofilmem. Z całosci jestem zadowolony. Jesli ktos w przyszłosci będzie miał zamiar przygotować cos podobnego, to polecam - fajna sprawa ;). Dzięki wszystkim za przybycie i dobra zabawę. Relacja by Matildae: Drugi otwocki Alleycat dla mnie był pierwszym, co więcej - był moja pierwsza tego typu impreza w ogóle, więc podchodziłam do niego poczatkowo z pewnym, hmm.. niepokojem ;) ale na szczęscie się zdecydowałam, bo było swietnie i teraz... teraz chcę więcej! :) Po chwilowej rozterce, czy aby na pewno powinnam się wygłupiać jako ta jedyna baba posród doswiadczonych wyjadaczy silnej i szybkiej płci przeciwnej, stwierdziłam jednak, że mimo żartów o pompce w szprychach itp. atmosfera jest zdecydowanie swobodna i że zawody mogę spokojnie potraktować z przymrużeniem oka, po prostu dobrze się zabawić :). W niedzielę 11 wrzesnia o godzinie 13-stej pod parkowa muszla całkiem pokazna brygada zroweryzowanych z niecierpliwoscia czekała na start, i liczac sekundy do przybycia trzymajacego wszystkich w napięciu Organizatora, umilała sobie czas m.in. ogladaniem i podziwianiem mojej nowiusieńkiej Błękitnej Błyskawicy, hehe ;) żartuję, chociaż przyznaję, że ten zakup zdecydowanie poprawił moje nastawienie do udziału w zawodach. Wreszcie na "estradzie" pojawił się Edi - ojciec organizator II otwockiego alley'a. Na liscie uczestników przypadł mi okragły numerek 10-ty, a lista ostatecznie zamknęła się na 17-stym, w zwiazku z czym przekonałam się, że spora częsć zgromadzonych pozostaje na starcie jako rozentuzjazmowani kibice, fanki i fotoreporterzy :D. Po rejestracji jeszcze tylko rozdanie mapek i manifestów z odpowiednimi numerami, no i tych kilka wskazówek Ediego, których, ku swojej zgubie - jak się pózniej okazało, nie posłuchałam dostatecznie uważnie... :-/ I poszły konie... prawie bez chwili zastanowienia nad mapkami wszyscy rzucili się do rowerów, niektórzy pozostawiajac na starcie dosć istotne elementy wyposażenia, takie jak kask czy np. jedna (!) rękawiczka ;). I tu zaczyna się ta częsć mojej relacji, która o tyle różni się od wrażeń większosci pozostałych uczestników, że jako jedna z nielicznych skierowałam się na poczatek w kierunku wschodnim, za pierwszy cel obierajac punkt 10 przy skrzyżowaniu Pułaskiego i Kmicica, w zwiazku z czym większosć uczestników spotykałam na trasie nadciagajacych z przeciwka ;). Poczatkowo myslałam, że w tę wybrana przeze mnie stronę pojechał tylko Hunter, który dosć szybko zniknał mi z oczu, jednak przy garażach na pk 10 spotkałam Jacle i Młodego. Jacle był pózniej moim "znikajacym punktem" na sporej częsci trasy. Mój drugi punkt, czyli pk 4 przy bramie nieistniejacego już szpitala, do którego dopadlismy we trójkę, to również mój pierwszy poważny bład. Szyfr wskazujacy miejsce mety - swietnie, wskazówki w sklepiku na stacji - doskonale, na razie o tym nie myslę, to będzie dopiero p r a w i e na koniec wybranej przeze mnie trasy.. Tylko dlaczego, do cholery, nie dotarła do mnie końcówka zdania, ta o numerze telefonu z zadania 2, który będzie potrzebny do złamania szyfru? Eech... opłaciłam to pózniej niepotrzebna zawrotka. Na stacji w Srodborowie- pk 5- pierwszy zawodnik mknacy z przeciwnej strony- usmiechnięty i życzacy powodzenia Yorek, i niech ktos powie, że On nie jest sympatyczny! ;) Naklejka z słupa nr11 zgarnięta i w długa Narutowicza, tuż za Jacle, a po przeciwnej stronie ulicy cały usmiechnięty i machajacy rękami w pozdrowieniach peleton tych, którzy zaczęli zawody od strony OKSu :). Na skrzyżowaniu z Poniatowskiego mała konsternacja - hmm, Jacle skręca w lewo, w gruntowa Poniatowskiego - czyżbym cos przeoczyła na mapie? Szybki rzut oka na papier, który zaczał już powoli przyjmować formę kuli ;) - nie, teraz Plac Wolnosci i przechwycenie tajnych mikrofilmów, i chwila przewagi na Jackiem, ha!.. ale niedługa, bo zjawił się przy słupie zanim zdołałam się uporać ze znalezieniem swojego odcinka kliszy. Potem silna motywacja do złapania niezłego tempa - z tego co wiem, nie ja jedna musiałam się tam pospieszyć, goniona przez dwa zawzięte, ujadajace zwierzęta. Zakręt na Jaremy w drodze na OKS - o żesz... już myslałam, że będzie po pedale, na szczęscie pózniej stwierdziłam tylko lekkie przytarcie, trochę za ostry kat pochylenia mi się złapało w tym dzikim pędzie ;). Hmm, tablica pamiatkowa przy recepcji OKS, pk 3 - no i własnie, jedna z rzeczy o których mówił Edi... tylko co mówił? Od góry na drugiej tablicy liczyć te nazwiska, czy od góry na pierwszej? Na punkt wpada Jacle - na wszelki wypadek notujemy obie wersje. Plecy Jacka widzę chwilę potem spory kawałek przed soba na Batorego, w drodze na pk 7 przy kosciele na Kresach. Dopadam go gdy "wisi na telefonie" ;) i kombinuje z literka D na klawiaturze. Kiedy wydaje się już, że cos jest nie tak, otuchy dodaje pan stojacy obok najwyrazniej już od jakiegos czasu, informujac przyjaznie, że "poprzednim się udawało" ;). No i jakos się wreszcie udało, a za nami zrobiła się w międzyczasie mała kolejka do tego automatu, oczywiscie kolejka uczestników alley'a :). Na skrzyżowaniu z Rycerska znów lekkie zdziwienie - dlaczego Jacek pojechał prosto? Przecież kolejny punkt jest gdzies w Swidrach Wielkich, z tego co zauważyłam na swojej, coraz bardziej przypominajacej szmatę mapce.. Tym razem moja pomyłka - nie Swider, tylko skrzyżowanie Marusarzówny i Kraszewskiego.. no i mój nieszczęsny pk 11. JEDENASTY, nie PIERWSZY! Na wytartej już nieco w tym miejscu mapce jakos tak... nie zauważyłam tej jednej z jedynek, w zwiazku z czym przez dobre 10 minut usilnie szukałam w tej okolicy ogrodzenia z żółtym banerem informujacym o działce na sprzedaż, tak zaaferowana, że nawet w opisie zadania nie zauważyłam nazwy ulicy Moniuszki! A gdybym posłuchała wskazówek Ediego.. o tym banerze na MONIUSZKI też cos mówił... :-/ W międzyczasie minał mnie tam Chmiel i Leo, obaj jadacy oczywiscie w druga stronę.. Z tego co pózniej słyszałam, Chmiel minał mnie i całe to skrzyżowanie chyba nawet odrobinę za szybko ;). Stacja w Swidrze, pk 8 - w tych okolicach mijam się na pewno z Młodym, BigBlackiem, Hunterem i jeszcze kilkoma osobnikami na peronie, ale teraz już nie pomnę z kim, bo mi się w pamięci zatarło, i dalej kieruję się na Grunwaldzka, celem zdobycia nieszczęsnego numeru działki na sprzedaż. Hmm, mogę jechać Grunwaldzka do samej ul. Moniuszki, ale to jakby trochę naokoło, wbijam się więc w Emilii Plater, a potem na skos lesna droga wypadam od tyłu na podwórko jakiegos drewniaka. Zasięgnięcie języka u "autochtonów" - ok., do Moniuszki już tylko scieżka za domem, i wypadam prosto na żółty baner na ogrodzeniu. A terez to już... z górki! :D Rozpęd do Samorzadowej, Kosciuszki i Koscielna, za jakims mocno niezdecydowanym autobusem jadacym od krawężnika do krawężnika, rondo i na Stację PKP, gdzie opadaja mi ręce po doczytaniu do końca wskazówki do złamania szyfru... Cóż, nie zostawię sobie pk 2 na koniec, trzeba będzie się wrócić, gapowe się płaci.. Po drodze jeszcze ławki przy fontannie na pl. Niepodleglosci, pk 6 - własciwie wiedziałam ile ich jest, ale po tych wszystkich głupich pomyłkach straciłam pewnosć czegokolwiek i na wszelki wypadek wolałam tam zerknać kontrolnie. Numer telefonu Osrodka na Radosnej - po co jechałam do samego osrodka, kiedy tablica stała u wlotu ulicy? Ja nie zauważyłam, ale Hunter tak! No dobrze, pędem na stację - łamanie szyfru własnie zakończył Chmiel, a równo ze mna przy stoliku usiadł Leo, chwila koncentracji, no i jest meta: PARKMIEJSKISOSENKA, nie musiałam sprawdzać wszystkich liter :). Nie wiem dlaczego, ale miałam takie własnie przeczucie... a może to była tylko ochota na loda? ;) To jeszcze tylko długa prosta Andriollego, i jestem, z czasem 1:22:15, na miejscu 12... Ale dojechałam, gdyby nie kilka głupich błędów, nie odstawałabym tak bardzo, co mnie nieco podnosi na duchu ;). Tak czy inaczej - do nocy nikt nie musiał na mnie czekać, a w kategorii Women niezaprzeczalnie wygrałam, za co w nagrodę dostałam wreszcie tego loda :D. Na mecie gorace dyskusje i dzielenie się przeżyciami, sesja zdjęciowa, no i przymiarki teamowych koszulek z pokazem niektórych ciał męskich, specjalnie dla kilku obecnych pań, a po długich dywagacjach wybór miejsca na częsć nieoficjalna, czyli po piwko i w standardowe miejsce nad Swidrem, a raczej w Swidrze, bo większosć czasu spędzilismy tam brodzac w chłodnej wodzie. Alleycat Ediego był swietna zabawa, punkty rozmieszczone w ciekawych miejscach, fajne pomysły nadajace całosci dodatkowo smaczek przygody. Mój wniosek po moim pierwszym alley'u - dobrze jest znać miasto, bo nie traci się czasu na szukanie skrótów, nazw ulic itp., ale na czytaniu, kojarzeniu i chwili skupienia nad mapa nie można oszczędzać zbyt dużo czasu, bo w rezultacie się to zupełnie nie opłaci ;). Za organizację dziękuję, Edi, Zwycięzcy, czyli Behemowi oraz kolejnym dwóm miejscom "na podium" - Domarowi i RoadRunnerowi, i wszystkim kolejnym również - serdecznie gratuluję i dziękuję za współzawodnictwo, a w dalszej częsci niedzielnego popołudnia - za wesołe towarzystwo. Cieszę się, że chce nam się cos robić, Ludzie. Oby się to długo nie zmieniło! :) matildae
|
