OTWOCKI PORTAL ROWEROWY
Aktualnie na stronie:
Ostatnia aktualizacja:
ARTYKUŁY: TRASY: PO MIEŚCIE: ZNAKI NIEBIESKIE
© Bicicleta, przełożył na HTML behem0th, 28.05.2004

ZNAKI NIEBIESKIE

SZLAK ROWEROWY ŚWIDER - TORFY


Most kolejki wąskotorowej > Turystyczna > w lewo Zaciszną > Jasna > w prawo Górną > na wysokości Rzemieślniczej w lewo uliczką do przejścia przez tory > przejściem przez tory kolejowe > w prawo Warszawską > w lewo Czaplickiego > w prawo Kruczkowskiego > od Kościelnej łącznikiem prosto do Chopina > Chopina > w prawo Leśną > przejściem przez tory kolejowe > w lewo Armii Krajowej > w prawo Filipowicza > do Parku Miejskiego (wjazd bramą przy skrzyżowaniu ulic Filipowicza z Poniatowskiego, dalej alejką przy ogrodzeniu od strony Poniatowskiego i Pułaskiego, wyjazd bramą przy skrzyżowaniu ulic Pułaskiego z Dwernickiego) > w prawo Pułaskiego > w lewo Andriollego > łącznik (droga leśna od skrzyżowania ul. Hrabiego z Andriollego do granicy rezerwatu "Torfy") > Torfy.


Legenda:

- skrzyżowania z innymi szlakami rowerowymi; kolor znaczka oznacza kolor napotkanego szlaku.
Rezerwat "Pogorzelski Mszar" - podkreślenie oznacza, że na danym odcinku szlak przebiega równolegle z innym szlakiem.

ZNAKI NIEBIESKIE

RODZAJE NAWIERZCHNI, ODLEGŁOŚCI, CZAS PRZEJAZDU


Większa część szlaku przebiega po nawierzchniach utwardzonych (drogi asfaltowe, chodniki, alejki osiedlowe). Ruch samochodowy na szlaku nie utrudnia poruszania się na rowerze, należy jednak zachować ostrożność, szczególnie na skrzyżowaniach dróg asfaltowych.
Na wielu odcinkach asfaltowych spotyka się biegnące równolegle chodniki, które mogą być z powodzeniem wykorzystywane przez mniej oswojonych z samochodami rowerzystów, ponieważ piesi występują na nich sporadycznie. Zazwyczaj trotuary znajdują się po obu stronach drogi, lecz tylko jeden z nich cieszy się dużą frekwencją przechodniów, podczas gdy drugi pozostaje praktycznie niewykorzystany.

Do odcinków dróg i ścieżek leśnych, dróg nieutwardzonych należą:
  • ul. Turystyczna;
  • ul. Kruczkowskiego;
  • łącznik od skrzyżowania Kruczkowskiego z Kościelną do Chopina;
  • fragment ul. Chopina od skrzyżowania z Geislera do skrzyżowania z Leśną;
  • fragment od skrzyżowania Andriollego z Hrabiego do końca szlaku (Torfy).
Do miejsc, w których trzeba naprawdę bardzo uważać, należą:
  • skrzyżowanie Jasnej z Kołłątaja;
  • skrzyżowanie Górnej z Majową;
  • przejście przez tory przy hurtowni PHS i Warszawskiej;
  • skrzyżowanie Warszawskiej z Czaplickiego;
  • skrzyżowanie Czaplickiego z Kruczkowskiego;
  • przejście przez tory przy Leśnej/Warszawskiej i Armii Krajowej/Sosnowej;
  • skrzyżowanie Filipowicza z Poniatowskiego;
  • skrzyżowanie Pułaskiego z Andriollego.
Ulicami, do których biegną równolegle mało uczęszczane przez pieszych chodniki, są:
  • ul. Górna (chodnik po lewej stronie jezdni, jadąc od Świdra na Torfy);
  • zamiast jechać Warszawską i Czaplickiego, można skrócić alejkami Osiedla Tysiąclecia;
  • ul. Armii Krajowej (chodnik po lewej stronie jezdni, jadąc od Świdra na Torfy);
  • ul. Filipowicza (chodnik po prawej stronie jezdni, jadąc od Świdra na Torfy);
  • ul. Pułaskiego (chodnik po jednej stronie jezdni, lepiej jechać szosą!).
Odległości i czas:
  • Most kolejki wąskotorowej > Kruczkowskiego: 3,29 km (ok. 10 min.)
  • Most kolejki wąskotorowej > Armii Krajowej (Ratusz): 4,42 km (ok. 14 min.)
  • Most kolejki wąskotorowej > Park Miejski: 5,35 km (ok. 17 min.)
  • Cała trasa (Most kolejki wąskotorowej > Torfy): 9,03 km (ok. 27 min.)
  • Armii Krajowej (Ratusz) > Park Miejski: 0,93 km (ok. 3 min.)
  • Armii Krajowej (Ratusz) > Torfy: 4,61 km (ok. 13 min.)
ZNAKI NIEBIESKIE


Zaprezentowany powyżej szlak ma charakter trasy przelotowej. Jego krańce zostały zlokalizowane w miejscach, z których można pociągnąć go dalej. W kierunku północnym, dalszy jego przebieg miałby miejsce przez Józefów do Falenicy i Wawra, gdzie istnieje już odcinek szlaku rowerowego o tym samym kolorze oznaczeń (kolor niebieski).

W kierunku południowym, jego przedłużenie może mieć kilka wariantów:
  • do Czerska przez Janów, jez. Rokola, Górę Kalwarię;
  • do Osiecka przez Tabor, Ponurzycę;
  • do Wilgi przez Całowanie, Sobienie Jeziory;
  • do Celestynowa przez Lasek;
  • do Celestynowa przez Dąbrówkę.
Pamiętać należy, że przedstawiany szlak jest na razie tylko projektem, ograniczonym granicami administracyjnymi miasta Otwock. Ograniczenie to nie jest może do końca konsekwentne, ponieważ w jeden z krańców omawianego szlaku niebieskiego jest zlokalizowany na terenie gminy Karczew (chodzi tu o Torfy), ale to "nadużycie" usprawiedliwiają chyba walory krajobrazowe chętnie odwiedzanego przez mieszkańców Otwocka rezerwatu.
Głównym wyznacznikiem przy kreśleniu trasy szlaku niebieskiego była chęć pokazania rowerzystom możliwie najprostszej drogi tranzytowej przez Otwock z pominięciem centrum miasta oraz ciągów komunikacyjnych mocno uczęszczanych przez samochody. Drugim wskaźnikiem była atrakcyjność turystyczna rejonów miasta i obiektów mijanych podczas przejazdu.
Z tego względu otwocka oś, wyznaczona przez ulice Górną i Andriollego, została w projekcie złamana. Od skrzyżowania ul. Górnej z Rzemieślniczą szlak skręca w lewo na drugą stronę torów po to, żeby rowerzysta mógł nacieszyć oczy ginącą już architektura dawnej dzielnicy uzdrowiskowej. Cyklistom "zającom", pragnącym jak najszybciej przedostać się przez miasto (w otoczeniu automobili!), pozostaje zawsze prosta droga: Górna, a później Andriollego do końca.

Do atrakcji widokowych leżących na szlaku lub w niewielkiej odległości od niego należą (w kolejności, od strony Świdra):
  • Wille świderskie; świdermajery spotykamy na pierwszym skrzyżowaniu (ul. Turystycznej z Mickiewicza). Jeden z nich, przy samym skrzyżowaniu, jest naprawdę w olśniewającym stanie. Miłośnikom otwockich drewniaków proponuję zboczyć na chwilę z trasy w prawo ulicą Mickiewicza i dojechać do ul. Wierzbowej. W tym miejscu zagęszczenie zabytkowych budynków jest duże. Uwagę zwraca charakterystyczna drewniana willa z wieżą.
  • Dzielnica uzdrowiskowa; tereny dawnego sanatorium Geislera. Do ciekawych budynków drewnianych zaliczyć można: willę na górce (ul. Kruczkowskiego), drewnianą willę na tyłach zakładu elektrycznego (ul. Chopina), drewniany domek na skrzyżowaniu Chopina/Leśna; Dla chętnych - w niewielkiej odległości od szlaku - wille na skrzyżowaniu Kościelna/Kościuszki, ruiny willi Julia przy Kościelnej/Warszawskiej.
  • Ratusz; zabytkowa siedziba władz miasta (ul. Armii Krajowej).
  • Dawne sanatorium Górewicza; podobno największy budynek drewniany w Europie, charakterystyczny zielony kolor elewacji (ul. Filipowicza).
  • Park Miejski i znajdujące się na jego terenie dawne kasyno, obecnie Liceum Ogólnokształcące; (ul. Filipowicza).
  • Cmentarz rzymskokatolicki; wiele zabytkowych nagrobków (ul. Andriollego)
  • Muzeum Ziemi Otwockiej; willa Soplicówka. Sam budynek wart obejrzenia, to co w środku, tym bardziej. Od skrzyżowania Narutowicza/Andriollego w lewo Narutowicza.
  • Cmentarz żydowski w Anielinie; 300 m. w prawo od skrzyżowania Hrabiego z Andriollego, jak pokazuje stojący tam drogowskaz.
  • Rezerwat Torfy; leśne jeziorko zasilane z pobliskich źródeł, torfowiska. Prawie zawsze są tu dzikie kaczki i łabędzie. W pobliżu leśniczówka i baza edukacyjna MPK.